Wspólnoty

LITURGICZNA SŁUŻBA OŁTARZA


 

Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy Świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. 

Już w starotestamentalnym narodzie izraelskim było jedno pokolenie wybrane do służby w świątyni – pokolenie Lewiego. Ministrantami, czyli tymi którzy służą, można nazwać również Apostołów. Oni to uczestniczyli i służyli do pierwszej Mszy Świętej podczas Ostatniej Wieczerzy. Natomiast w powstającym Kościele apostołowie potrzebowali kogoś do posługiwania wiernych. Wybrali więc siedmiu pomocników i nazwali ich diakonami, to znaczy sługami. Gdy wspólnoty chrześcijańskie stawały się coraz większe, wszystko, co było do wykonania, dzielono w formie różnych zadań pomiędzy członków danej wspólnoty.

Modlitwa przed Mszą Świętą

Oto za chwilę przystąpię do Ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją.
Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen.

Modlitwa po Mszy Świętej

Boże, którego dobroć powołała mnie do Twej służby, spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach przez dzień dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Regulamin ministranta

  • 1. Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
  • 2. Ministrant służy Chrystusowi w braciach.
  • 3. Ministrant rozwija w sobie życie Boże.
  • 4. Ministrant pracuje nad swoim charakterem i czuwa nad czystością duszy.
  • 5. Ministrant poznaje liturgię, szanuje liturgię i żyje nią.
  • 6. Ministrant modli się za Kościół, za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
  • 7. Ministrant jest dobrym synem i bratem.
  • 8. Ministrant swoją chrześcijańską postawą wnosi wszędzie prawdziwą radość.
  • 9. Ministrant przez swoją pilność i sumienność staje się przykładem dla innych.
  • 10. Ministrant podobnie jak kapłan, stara się być niejako „drugim Chrystusem”.

ŻYWY RÓŻANIEC

ZMIANA TAJEMNIC ŻYWEGO RÓŻAŃCA:

I niedziela miesiąca po Mszy Św.

Obowiązki członków Żywego Różańca:

  • Zasadniczym obowiązkiem jest odmawianie codziennie jednej dziesiątki Różańca.
  • Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych.
  • Częste przystępowanie do Sakramentów świętych.
  • Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
  • Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła.
  • Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modlitwach za spokój jego duszy.

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:

  • w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
  • Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
  • Ofiarowania Pańskiego (2 II),
  • Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
  • Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
  • Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
  • w święto Królowej Różańca świętego (w naszej Parafii w pierwszą niedzielę października)
  • Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).

„Odmawiajcie Różaniec” – z taką prośbą Matka Boża zwraca się do wiernych objawiając się w Lourdes, Fatimie i wielu innych miejscach. Tą prośbę Matki Bożej podejmują członkowie „Żywego Różańca”, którzy codziennie biorą różaniec do ręki, aby rozważać swoją tajemnicę różańcową.

Przynosi ono wiele korzyści duchowych tym wszystkim, którzy do niego należą. Członkowie tej wspólnoty biorą udział w sposób szczególny w modlitwach i dobrych uczynkach tej duchowej rodziny. W Żywym Różańcu – Kółko złożone z 20 osób nazywa się Różą i każda z tych osób odmawia codziennie tylko jedną Tajemnicę Różańca Świętego. W ten sposób chociaż każdy odmawia tylko jedno "Ojcze nasz", dziesięć "Zdrowaś Maryjo" i jedno "Chwała Ojcu", rozważając tylko jedną tajemnicę Różańca św., jednak ma zasługę taką samą, jakby cały Różaniec odmówił, ponieważ cała Róża, z 20 osób złożona, rzeczywiście odmawia cały Różaniec. Żywy Różaniec to również ofiarowanie komuś pięciu minut swojego życia. Tyle trwa mniej więcej jedna dziesiątka. Matka Boża prosi o odmawianie Różańca Świętego we wszystkich swoich objawieniach. W Fatimie oznajmiła dzieciom, że jest Królową Różańca Świętego: "Przyszłam na ziemię, aby upomnieć ludzkość, aby ludzie więcej nie grzeszyli. Niech przestaną obrażać mojego Syna. Niech ludzie odmawiają Różaniec i niech czynią pokutę".

Żywy różaniec – dziś tak popularny – założyła sługa boża Paulina Maria Jaricot, w Lyonie 1926 roku. Zatwierdził go papież Grzegorz XVI w 1832 roku. Licząc się z sytuacją współczesnego człowieka, że jest on wieczne zagoniony i zapracowany, wpadła założycielka na pomysł, aby zobowiązać członków do odmawiania jednej tylko dziesiątki różańca każdego dnia. Na to stać każdego, nawet najbardziej zajętego pracą chrześcijanina. Obecnie do żywego różańca należą miliony osób w Polsce i na świecie.
Na czele każdego Kółka stoi Zelator lub Zelatorka. Mają oni obowiązek pilnowania zmiany Tajemnic Różańcowych co miesiąc.
Członkowie Żywego Różańca korzystają z Mszy Świętych i Nabożeństw odprawianych w ich intencji, za żywych i umarłych.

Papież Św. Jan Paweł II o Różańcu Świętym:

Odmawiajmy wytrwale Różaniec we wspólnotach kościelnych i naszych rodzinach. W trakcie powtarzanych wezwań zjednoczy on serca, doprowadzi do zgody, ożywi nadzieję i obdarzy nas wszystkich pokojem i radością Chrystusa, który dla nas się narodził, umarł i zmartwychwstał.
Odmawiać różaniec to znaczy udać się do szkoły Maryi i uczyć się od niej, Matki i apostołki Chrystusa, jak żyć całkowicie zgodnie z wymaganiami wiary chrześcijańskiej.

 CHÓR PARAFIALNY „CANTATE  DEO” 

 

Opiekun duszpasterz: ks. Damian Woźniak

 dyrygent : Maciej Matusiak

Terminy spotkań: Czwartek godz. 1900

Miejsce spotkań: Świetlica wiejska lub kościół parafialny 

Wszystkich chętnych do tego, aby realizować swoją pasję w naszym chórze, zapraszamy na próby. 

GRUPA MODLITWY ŚW. OJCA PIO

Grupy Modlitwy, powstałe z inicjatywy Ojca Pio z Pietrelciny, w obliczu potrzeb duchowych naszych czasów, chcą współpracować w urzeczywistnianiu Królestwa Bożego według nauki Jezusa, który wielokrotnie podkreślał konieczność modlitwy i uczył jej sposobu. Chcą działać w duchu posłuszeństwa wielokrotnym wezwaniom Papieży i hierarchii, formułowanym w tej dziedzinie, zgodnie z tradycją, wspaniale wyrażoną przez sobory powszechne, a zwłaszcza przez Sobór Watykański II. Grupy chcą kierować się ogólnymi zasadami franciszkańskiej duchowości Ojca Pio:

  1. Pełne i bezwarunkowe przylgnięcie do nauki Kościoła katolickiego, kierowanego przez Papieża i Biskupów.
  2. Posłuszeństwo Papieżowi i Biskupom, których rzecznikiem jest kapłan, dyrektor duchowny, mianowany przez biskupa.
  3. Modlitwa z Kościołem, za Kościół i w Kościele, z czynnym uczestnictwem w życiu liturgicznym i sakramentalnym, przeżywanym jako szczyt wewnętrznej jedności z Bogiem.
  4. Wynagrodzenie poprzez udział w cierpieniach Chrystusa według nauki św. Pawła.
  5. Czynna miłość, niosąca ulgę cierpiącym i potrzebującym, jako praktyczne urzeczywistnienie miłości ku Bogu.
  • Grupy modlitwy są tworzone z wiernych, którzy zamierzają wprowadzić w czyn wezwanie Jezusa Chrystusa do modlitwy, ponawiane tyle razy przez Papieży. Są erygowane przy jakimś kościele lub kaplicy przez Ordynariusza miejsca albo przynajmniej przez niego zatwierdzone. Tam się gromadzą okresowo pod kierunkiem Dyrektora duchowego, aby się modlić i innych do modlitwy pociągać, w jedności z hierarchią Kościoła, według wskazań duchowych podanych przez Ojca Pio z Pietrelciny. Członkowie Grup będą się troszczyć o swoją formację duchową, uczestnicząc w spotkaniach, poświęconych zgłębianiu doktryny katolickiej, będą pełnić apostolat, propagując szczególne inicjatywy ewangelizacyjne w pełnej zgodzie z aktualnymi działaniami duszpasterskimi Kościoła partykularnego i lokalnego.
  • Członkami Grupy Modlitwy mogą być zarówno świeccy, jak i kapłani oraz osoby zakonne. Dyrektor duchowny Grupy wpisze ich nazwiska do odpowiedniej księgi.
  • Każda Grupa będzie mieć swoje zwyczajne spotkania miesięczne, w czasie którego zostanie odprawiona Msza św. z odpowiednią homilią. Przed nią lub po niej zostaną odprawione inne modlitwy, szczególnie zaś Liturgia godzin lub różaniec. Można też przeprowadzać ćwiczenia rekolekcyjne, dni skupienia, dni duchowości i inne dzieła pobożne według potrzeby i zgodnie ze wskazaniami właściwej władzy kościelnej.
  • Zaleca się Grupom Modlitwy następujące intencje ogólne: Kościół, Papież, Biskupi, powołania kościelne i zakonne, uświęcenie duchowieństwa, wzrost w gorliwości chrześcijańskiej, nawrócenie grzeszników i ateistów, chorzy, zwłaszcza nieuleczalnie, ludzie starzy i inne intencje w potrzebach Kościoła i społeczeństwa.
  • Członkowie Grup poświęcają się modlitwie wynagradzającej i idąc za nauką św. Pawła, ofiarują swoje cierpienia uczestnicząc w cierpieniach Chrystusa, Odkupiciela świata. Członkowie Grup Modlitwy będą spełniać czyny pokuty i wynagrodzenia, żeby ich modlitwy były bardziej miłe Bogu, a także będą starać się być przykładem w przyjmowaniu cierpień i ofiar związanych z własnym stanem i szczerym praktykowaniem życia chrześcijańskiego. W szczególności poświęcą się dziełom miłości, zwłaszcza w stosunku do chorych, starych i żyjących na marginesie.